شرکت گوگل در آخرین اقدام خود برای توسعه ظرفیت‌ها و بسترهای ارتباطات در اقصی نقاط جهان و کاهش شکاف دیجیتالی میان شهروند دهکده جهانی، در حال طراحی، ساخت و تست بالون‌های غول پیکیری است که گفته می‌شود، از آن ها برای توسعه قابلیت‌های اینترنت و ایجاد فرصت‌های دسترسی گسترده به اینترنت پر سرعت در کشورهای مختلف جهان استفاده خواهد کرد.

در حال حاضر، این بالون تحت پروژه لون در آشیانه ای متعلق به نیروی هوایی آمریکا در حال آزمایش می‌باشد. این بالن‌های پر از هلیوم می‌توانند اینترنت 3G را به چهار میلیارد و 800 میلیون نفر از مردم جهان که هنوز به اینترنت دسترسی ندارند برسانند.

هدف اصلی گوگل برای بالن‌های هوشمند T شامل انتقال اینترنت به مناطق دورافتاده و توسعه نیافته ای همچون آفریقاست که تنها 10 درصد مردم در آن به اینترنت دسترسی دارند و برزیل که در آن بچه‌ها اغلب برای دریافت سیگنال بهتر در گوشی‌های موبایل خود از درختان بالا می‌روند. در کل چهار میلیارد نفر در جهان به اینترنت دسترسی ندارند و بیشتر آن‌ها حتی امکان دسترسی به آن را ندارند زیرا هیچ گونه پوشش شبکه اینترنت در مناطق آن‌ها وجود ندارد.
 

این بالون‌ها که هم اکنون در سردخانه‌هایی در سیلیکون ولی کالیفرنیا قرار دارد، قطری به طول 15 متر دارد که گوگل پیش از رها سازی آن‌ها در هوا، در حال بررسی میزان نشت هوای آن ها در فشارهای اتمسفری مختلف می‌باشد. ماهش کریش ناسوامی Mahesh Krishnaswamy، که از کارمندان آسیایی گوگل می‌باشد، از مسئولان پروژه ای موسوم به پروژه لون Project Loon است که برنامه جاه طلبانه گوگل در جهت ارائه اینترنت پر سرعت از طریق بالون‌های غول پیکر گوگل می‌باشد که در اتمسفر زمین قرا رمی گیرند.
 

کار وی، بررسی میزان نشتی در بالون‌ها اعلام شده است. وقتی که گوگل این پروژه را در تابستان 2013 میلادی افشا کرد، این بالون‌ها به مدت 5 روز در هوا قرار گرفت. به عنوان بخشی از برنامه‌های هوایی گوگل، آقای ماهش طی برنامه ای موسوم به نشت پیراهنی Leak Squad، میزان نشتی این بالون‌ها را مورد ارزیابی قرار می‌دهد.

با استفاده از حباب‌های صابون، کوچک‌ترین میزان نشتی در بالون‌ها بررسی و اندازه گیری می‌شود تا در صورت نیاز، روش‌های طراحی و ساخت این بالون‌ها اصلاح شود. این عملیات در آشیانه مربوط به بالون در Moffet Field امریکا انجام می‌شود که منطقه ای مربوط به فعالیت‌های قدیمی ناسا می‌باشد و نزدیک جاده ای هست که لابراتوار تحقیقاتی گوگل ایکس کالیفرنیا، در آن جا قرار دارد.
 

 

 آشیانه شماره 2 بالون‌ها Hangar Two یکی از مراکزی است که گوگل قصد دارد برای تست این بالون‌های غول پیکر از آن‌ها استفاده کند. اخیراً فعالان بخش سیستم بالون‌های گوگل، سفری به پایگاه نیروی هوایی اگلین Eglin Air Force Base در والپارایسو زده‌اند. این پایگاه، میزبان لابراتوارهای هواشناسی مک کینلی در محیطی به مساحت 55 هزار فوت مربع است که نیروی هوایی آمریکا از آن به عنوان منطقه ای برای شبیه سازی شرایط بسیارخاص مانند ایجاد دمای هوای زیر سفر، تولید بادهایی با سرعت زیاد، باران‌های مصنوعی، تولید برف و تست کردن جت‌های بمب افکن خود بهره می‌برد.

در داخل این منطقه، گوگل قصد دارد تا از سیستم‌های پیشرفته و شبیه ساز در این مرکز، برای تست حرفه ای تر بالون‌ها خود بهره برداری کند. گفته می‌شود، گوگل قصد دارد این بالون‌ها را به ارتفاع 20 مایل بالای جو منتقل کند. سردخانه‌های عظیمی که در این مرکز قرار دارد، بهترین فرصت برای گوگل جهت تست نشتی این بالون‌ها فراهم کرده است. یکی از این بالون‌ها قصد دارد تا 187 روز بالای جو کره زمین قرار بگیرد. گوگل انتظار دارد با بهره برداری از این بالون‌ها، بتواند سیگنال‌های اینترنت از ایستگاه مخابراتی زمینی به تلفن کاربرانی که صدها کیلومتر دور تر از آن ایستگاه قرار دارند، انتقال دهد.
 

پیش تر، فیسبوک، غول شبکه‌های اجتماعی از پهپادها برای انتقال سرویس اینترنت به برخی از کاربران استفاده می‌کرد، اما پروژه گوگل قصد دارد تا از امکانات ماهواره ای امریکا نیز برای گسترش فعالیت‌های خود استفاده کند. مهم‌ترین هدف گوگل در راه اندازی بالون‌های غول پیکر به جو زمین، توسعه اینترنت در کشورهای در حال توسعه و کم تر توسعه یافته جهان می‌باشد تا ساکنان این مناطق را از فناوری‌های سنتی و خطوط سیمی و برج‌های مخابراتی رها کند. پیش تر آمازون، غول خرده فروشی اینترنت اعلام کرده بود که قصد دارد از سیستم‌های هوایی مانند پهپادها، برای ارسال مرسولات خود طی 30 دقیقه استفاده کند.

موضوعی که با محدودیت‌های نیروی هوایی امریکا در هاله ای از ابهام فرو رفته است. انسان چند قرن است که از بالن برای مصارف ارتباطی، حمل و نقل و تفریح استفاده می‌کند. در سالهای اخیر محققان نظامی و هوانوردی از بالن برای ارسال سیگنال‌های اینترنت به پایگاه‌های نظامی در مناطق دور افتاده استفاده کرده‌اند. این بالن‌ها نیروی مورد نیاز خود را از پنلهای خورشیدی بدست می‌آورند که ظرف چهار ساعت شارژ کافی برای یک روز را جذب می‌کنند.

 به نظر می‌رسد، نوع زمین برای پروژه دون مشکلی ایجاد نخواهد کرد بطوری که این بالن‌ها می‌توانند اینترنت را به منطقه پر پیچ و خم خیبر افغانستان یا شهر یائونده (پایتخت کامرون) که براساس اعلام بانک جهانی از هر 100 نفر تنها چهار تن به اینترنت دسترسی دارند، برساند. سیگنال‌های ارسالی بوسیله این بالن‌ها در طیف بدون مجوزی حرکت می‌کنند به این معنی که گوگل مجبور نیست از سازمان‌های تنظیمات مقررات رادیویی، تبعیت کند. گوگل امیدوار است تا پایان امسال به کمک این بالن‌ها به مدت چند روز در مناطق دورافتاده جهان ارتباط اینترنت برقرار کند و تا سال آینده این سرویس را به بهره برداری تجاری برساند.

جدیدترین اطلاعات از این پروژه جاه طلبانه هوایی گوگل در نشانی www.google.com/loon ارائه شده است. گوگل در این صفحه اعلام کرده است که به زودی، فواید این پروژه برای کلیه کاربران وب افشا خواهد شد.
 

نگاه کارآفرینان دیجیتالی برتر جهان به استفاده از قابلی‌های هوایی در گسترش کسب و کار خود، مفهومی را در دنیای وب به‌زودی ایجاد خواهد کرد به نام کارآفرینی دیجیتالی هوایی Air Digital Entrepreneurship که فرصت‌های کسب و کار آی تی محور در عرصه هوا و فضا را نمایان می‌کند. موضوع یکه فیسبوک، گوگل و آمازون به دنبال یافتن راه حل‌هایی برای ورود به این بازار خاص و نوظهور هستند.
پروژه لون را در ویدئو زیر مشاهده کنید.