گاهی سختگیری بی‌جا، منجر به مجرد ماندن طولانی‌مدت می‌شود اما كسانی هم كه مواردی مثل جذابیت، خصوصیت‌های فرهنگی و اجتماعی، تعهد و قابلیت‌های طرف مقابل را در نظر نمی‌گیرند، در آینده امنیت لازم را در زندگی زناشویی‌شان احساس نخواهند كرد و در نهایت پایه‌های سست این زندگی روزی فرو خواهد ریخت.
حتما بارها شنیده اید که آدم عاشق کور است و نمی تواند درست و منطقی تصمیم بگیرد. این عبارت شاید خیلی کلیشه ای شده باشد یا شاید خیلی بی رحمانه به نظرتان بیاید، اما متاسفانه کاملا درست است!
یکدفعه چشم باز می کنید و می بینید که بعله! چیزی که فکرش را نمی کردید اتفاق افتاده. شما عاشق شده اید. روز و شب به او فکر می کنید و دلهره دارید که آیا او هم به شما فکر می کند یا نه؟
اگر نگوییم همه، لااقل می توانیم بگوییم بیشتر ما تجربه عشق یک طرفه را داریم. در جوش و خروش های عاطفی که هر کدام تجربه می کنیم، حتما با افرادی مواجه شده ایم که یا نفهمیده اند و یا خودشان را به نفهمیدن عشق و عاطفه ما زده اند.
شاید تا به حال با جوانانی مواجه شده باشید که وقتی از آنها می پرسند چرا ازدواج نمی کنید، پاسخ می دهند: کو دختر،پسر مناسب؟ مشکل بیشتر این آدم ها آن است که نمی دانند چطور گزینه مورد نظرشان را برای ازدواج پیدا کنند.
اگر افراد بخواهند یک زندگی همراه با آرامش را داشته باشند، باید به شناخت کافی و کاملی نسبت به انتظارات خودشان و طرف مقابلشان از زندگی بپردازند. پس برای همین امر، باید یک دوران آشنایی را سپری کنند.
ازدواج موفق چشم و گوش باز می خواهد و مهارت های خودشناسی. اگر این ها را داشته باشید 50 درصد قضیه حل است و 50 درصد بقیه هم به نوع رفتار شما در زندگی مشترک برمی گردد. اما چشم و گوش باز به چه درد می خورد؟
