بسیاری از کسانی که از گوگل بازدید کرده‌اند یا حداقل به عکس های فضای کاری این شرکت نگاهی انداخته‌اند با یک چیز مواجه شده‌اند. غذاهای متنوع و خوشمزه‌ای که در اختیار کارکنان این شرکت قرار دارد البته به رایگان.
گفته می‌شود سرگئی برین یک بار به یکی از آرشیتکت‌های گوگل گفته بود که فضای کاری هیچ شخصی در گوگل نباید از غذا بیش از ۲۰۰ قدم فاصله داشته باشد.
توضیح بدبینانه این موضوع این است که غذای رایگان (در کنار آرایشگاه رایگان، خشکشویی رایگان و ...) به این دلیل مورد توجه گوگل قرار دارد که این شرکت می‌خواهد فضای کاری را ایجاد کند که که کارکنان آن را ترک نکنند و ساعات بیشتری را در آن بگذرانند. اما توضیح خوش‌بینانه این ماجرا این است که کارکنان خوشحال کارکنان خوبی هم هستند.
اما واقعیت این است که موضوع می‌تواند حتی کمی متفاوت‌تر هم باشد. سرمایه‌گذاری شرکتهایی چون گوگل روی فراهم کردن امکانات رفاهی صرفا برای ترغیب کارکنان به اختصاص زمان بیشتر در محل کار نیست بلکه ایجاد چنین فضایی حتی می‌تواند به خلاقیت بیشتر کارکنان هم کمک کند.
از همین روست که «Laszlo Bock» یکی از مدیران گوگل در کتابش می‌نویسد هدف اصلی ایجاد کافه‌ها و آشپزخانه‌های کوچک در محل کار این است که کاربران را ترغیب کند تا میز خود را ترک کنند و کسانی که میزشان نزدیک به هم نیست با هم مراوده کنند. به همین دلیل به گفته Bock این کافه‌ها و آشپزخانه‌های کوچک را معمولا در مکانی ایجاد می‌کنند که بین دو تیم جداگانه قرار گیرد و هدف هم این است که افراد این تیم‌ها با یکدیگر آشنا شوند و معاشرت کنند.
«Bock» می‌گوید: حداقل چیزی که از چنین رابطه‌هایی انتظار می‌رود این استکه افراد با یکدیگر گفت و گو کنند. همچنین ممکن است آنها روی ایده‌ای برای کاربران صحبت کنند که تاکنون در این زمینه فکری نشده باشد.
به گفته وی، همچنان که رولان بارت فیلسوف و جامعه شناس فرانسوی به همه ما نشان داده خلق ایده‌های نوآورانه بستگی زیادی به فضا و شبکه اطراف افراد دارد لذا افرادی که در مرکز تلاقی و تبادل نظر با دیگر قرار می‌گیرند احتمال یافتن ایده‌های جدیدتری را هم دارند.
ایده‌های مختلف حاصل از ترکیب و یا همکاری تیم‌های مختلف. این همان چیزی است که گوگل آن را دوست دارد.
