یكی از صنایع دستی تزیینی- کاربُردی ایران " مُشبّك فلز" نام دارد. هنر مُشبّك فلز در دوره سلجوقیان از رواج خوبی برخوردار بوده و هنرمندان آن دوره، با مهارت تمام ظروفی نظیر شمعدان و عود سوز را به شكل پرندگان و حیوانات ساخته اند.
مُشبّك كاری فلز در حقیقت، نوعی قلمزنی است كه در آن فضاهای منفی طرح مورد نظر خارج می شود ( در آورده می شود ) تا طرح اصلی به صورت پنجره- پنجره یا مُشبّك بر سطح شئی مورد نظر باقی بماند.
عمل برداشتن قسمت هایی از طرح یا مشبك كردن فلز، معمولا با كمك ارّه مویی یا سُمبه های تیز انجام می گیرد. امروزه مورد مصرف این هنر در تهیۀ آباژورهای تزیینی، گلدان و ظروف تزیینی می باشد.
روش نگهداری آن حفاظت از رطوبت مداوم، ضربه های ناگهانی، سقوط از ارتفاع، وزن سنگین و اشیای نوک تیز و بُرّنـــده می باشد و با آب ولرم و صابون یا شوینده های معمولی قابل شستن می باشد.
