ملیله دوزی یكی از رودوزیهای سنتی ایران است كه در آن بوسیله تارهای نازك و توخالی از جنس طلا یا نقره ( گاهی برنج) كه به آن نخ ملیله می گویند، دوختهای تزیینی بر روی پارچه انجام گرفته باشد.
در دوران حكومت ساسانیان برای تزیین لباسهای رسمی لشگری و كشوری از ملیله دوزی استفاده می شده است. پوشش ضریح مطهر حضرت ثامن الائمه كه در سال 1285 هجری و در كاشان ملیله دوزی گردیده بود، نمونه ی بسیار زیبایی از دوخت ملیله بر روی مخمل دست بافت می باشد كه در حال حاضر در موزه آستان قدس رضوی نگهداری می شود.
این نوع رودوزی در اكثر نقاط كشور رواج دارد. روش نگهداری آن حفاظت از رطوبت مداوم، حرارت و آتش، اشعۀ مستقیم و مداوم خورشید، سفید کننده های شیمیایی و اشیای نوک تیز و بُرّنده می باشد و با آب ولرم و صابون و شوینده های معمولی و غیر اسیدی قابل شستن می باشد.
موضوعات داغ
