در این نوشتار ما شما را با یکی از صدها بهشت ایران زمین، مازیچال مازندران، آشنا میکنیم. به این منظور سفری مجازی و تصویری به این منطقه خواهیم داشت.
منطقهای در ارتفاعات دشت کلاردشت وجود دارد که از ابرها نیز بالاتر است. این منطقه زیبا مازیچال نام دارد. اگر از جادهای که از بین کلاردشت به سمت مازیچال میرود مسیرتان را انتخاب کنید باید حدود یک ساعتی پیادهروی كنید تا به ارتفاعات مازیچال برسید، چون به علت خاکی بودن جاده امکان تردد با ماشین کمی سخت است.
اما توصیه میکنم که سختی راه را تحمل کنید و به منطقهای بروید که در زیبایی و دارا بودن طبیعت بکر دستکمی از بهترین مناطق دیدنی دنیا ندارد. اگر شانس با شما یار باشد و در زمانی بروید که منطقه ابری باشد، خودتان را در بالای ابرها مشاهده میکنید، انگار بر تکهای از ابر سوار شدهاید و در آسمان در حال پرواز هستید.
مسیر رسیدن به این منطقه دنج و قشنگ، پوشیده از انواع کاج و بلوط است. تماشای این راه قشنگ و جنگلی باعث میشود تا راه رسیدن به ارتفاعات برای شما جالب و دیدنی باشد و خسته نشوید. مازیچال در 17 کیلومتری کلاردشت قرار دارد که تا اواخر شهریور سکونتگاه ییلاقی روستاییان و دامداران منطقه است. در مازیچال این فرصت را دارید که در نبود آب لولهکشی، برق و حتی آنتن تلفن همراه یک زندگی بسیار متفاوت از زندگی شهر را تجربه کنید. به همین دلیل بهتر است برای یک اقامت حداقل یک روزه در منطقه برنامهریزی کنید.
میگویند نامگذاری مازیچال به دلیل وجود درخت بلوط در این منطقه بوده است. بدین صورت که در گویش مردم محلی، مازی به معنی درخت بلوط است و چال هم اشاره به گودال یا درهای دارد که محل رویش درختان ماز و یا بلوط بوده است؛ بنابراین مازیچال به گودالها و درههایی مملو از درختان بلوط اشاره دارد که از قدیم در منطقه وجود داشتهاند.
مازیچال منطقهای است ییلاقی در شمال غرب کلاردشت که شامل روستاهای دراسرا، سی بن و کاظم کلا میشود. قسمتهای پاییندست مازیچال جنگلی و ارتفاعات آن کوهستانی است. دهکده مازیچال در ارتفاع 2600 متری از سطح دریا قرار دارد. از قدیم مازیچال محلی بوده که دامداران روستاهای عباسآباد تنکابن دامهایشان را از مسیرهای خاکی جنگلی برای چرای ییلاقی به مازیچال میآوردند. به همین دلیل در ماههای گرم سال مسیرهای منتهی به مازیچال پر از گوسفند میشود.
در مازیچال یك قبرستان قدیمی وجود دارد که نشان از قدمت این منطقه دارد تعداد خانوار در مازیچال کم است و به صورت مهاجر در فصلهای گرم سال در آن زندگی میکنند، چون در ماههای سرد سال به علت مرتفع بودن مازیچال و كمبود امكانات، زندگی كردن در آن كمی سخت است.
از بالای ارتفاعات مازیچال میتوان شهر عباسآباد را تماشا نمود. خصوصاً در هنگام شب که چراغ معابر و خانهها روشن میشود، از مازیچال كه به تماشای دوردستها بنشینید، منظرهای رویایی میبینید که با دیدنش شور و نشاطی وصف نشدنی به آدم دست میدهد.