ملاک برای افطار مغرب شرعی است و آن هنگامی است که سرخی طرف مشرق از بالای سر بگذرد، بنابراین اگر با اذان یقین کند که وقت داخل شده است افطار جایز است. و الا باید چند دقیقه صبر کند تا یقین به دخول وقت حاصل شود.
لازم نیست انسان نیت روزه را از قلب خود بگذراند یا بر زبان بیاورد بلکه همین قدر که برای انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب کاری که روزه را باطل می کند انجام ندهد کافی است.
کسى که پیش از اذان صبح بدون نیت روزه خوابیده است، اگر پیش از ظهر بیدار شده و نیت کند [اگر چیزی که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد]، روزه او صحیح است چه روزۀ او واجب باشد یا مستحب. و اگر بعد از ظهر بیدار شود، نمى‌تواند نیت روزۀ واجب نماید. ولی نیت روزه مستحب تا قبل از مغرب اشکالی ندارد.
موضوعات داغ
