40 دقیقه در شبانه روز، سهم همه ما از ندیدن جهان است. 40 دقیقه واقعی ما از اتفاق های اطراف خود را از دست می دهیم و آن ها را نمی بینیم تا چشم های ما شبیه یک دوربین شفاف کار کند.

ممکن است شنیده باشید که می گویند هر فردی در وجودش خلاقیت دارد و کودکان اغلب خلاق به نظر می رسند. ولی خیلی از ما زمانی که به بزرگ سالی می رسیم اعتماد به نفس خلاقیت را از دست می دهیم و به فردی تبدیل می شویم که از ایده های خلاقانه هراس دارد.

شاید از عبارت «الگو و نمونه» آن قدر استفاده شده باشد که معنای اصلی اش را در گفت و گو با کوچک ترها نداشته باشد و حتی گیج کننده هم باشد، بنابراین بیایید ببینیم اگر کمی ساده تر و به زبان بچه ها بخواهیم مرد خانه، «قهرمان» بچه ها باشد، چطور آدمی خواهدبود.

تصور کنید که یک پروژه مهم در شغل تان را با موفقیت به اتمام رسانده اید و رئیس تان در حال شنیدن گزارش کار شماست که در نهایت با یک نطق انتقادی از سوی رئیس تان مواجه می شوید که از خیلی جنبه های فعالیت شما ایراد گرفته و خواهان ایجاد تغییرات در برخی از جنبه های کارتان است.

شاید در حال حاضر یکی از صمیمی‌ترین دوستانتان در حال جدایی از همسرش و تجربه بحرانی به نام "طلاق” است. او نیازمند هم‌صحبتی است.

«فرسودگی شغلی» یکی از شایع ترین رنج های عصر مدرن است که بیشتر افراد را درگیر خود کرده است؛ بخصوص آنهایی که در شرایط دشوار و تحت فشار شدید کار می کنند؛ افرادی که از دیگران بیش از حد انتظار دارند و نیز افرادی که زندگی را سخت می گیرند.

به دلیل باورهای غلطی که در مورد سلامت روان وجود دارد، بسیاری از کودکان توجه و مراقبت لازم را دریافت نمی‌کنند.