بر خداوند است كه هیچ گرفتارى به زیارت من نیاید مگر آن كه او را شادمان بازگردانم و به خانواده ‏اش برسانم.

فرزندم! بى نیازى را در دل و جانت قرار ده و چون محتاج شدى به مردم مگو كه درنزد آنان حقیر مى شوى، بلكه از فضل خداوند بخواه.

كسى كه خود را پیشواى مردم قرار داده، باید پیش از آموزش دیگران، خود را آموزش دهد و پیش از آن‏كه دیگران را با زبان، ادب بیاموزد، باكردارش ادب آموزد و البته آموزش دهنده و ادب‏آموز خود بیش از آموزگار و ادب‏آموز مردم، شایسته تجلیل است. (مثیرالاحزان،ص50)

امام جعفر صادق (ع): خداوند متعال فرموده است: بنده من با چیزی محبوبتر از انجام واجبات به من دوستی نکند. (اصول کافی ، ج 3 ، ص 129)

فاطمه پاره وجود و نور دو چشم و میوه قلب من است, او روح و جان من است كه در میان دو پهلویم قرار گرفته. او حوریه اى است در سیماى انسان.

مردم، چیزى از دنیایشان را براى اصلاح آخـرتشان فرو نگذاشتند، مگر آن که خداوند سبحان، بهتر از آن چیز را عوضشان داد.

خوشا به حال آن كه به بندگان خدا نیكی كند و برای آخرت خود زاد و توشه برگیرد. (غررالحكم و دررالكلم ، ح ۵۹۵۵)