وقتی واکنش ها و رفتارهای کودک را در مرحله های مختلف رشد بررسی می کنیم، متوجه می شویم واکنش و احساس کودک در ماه های مختلف، نسبت به اشخاص جدید کاملاً متفاوت است. برای مثال، تغییر احساس و واکنش نوزاد نسبت به پزشک این گونه است: نوزاد دو ماهه اصلا توجهی به پزشک ندارد و هنگامی که نوزاد برای معاینه روی تخت خوابانده می شود، ممکن است بیشتر به مادرش نگاه کند ولی نوزاد در چهارماهگی، برای پزشک یا اطرافیان بسیار شیرین است، چون وقتی پزشک به او لبخند می زند یا برای او صدا درمی آورد، طفل در جواب لبخند می زند و دست و پای خود را با شوق حرکت می دهد. او تلاش می کند تا به صداهای اطرافیان پاسخ دهد.
دیگر از گریه هایش کلافه شده ای، نمی دانی که چه باید بکنی، گاهی وقت ها توی دلت آرزو می کنی که ای کاش او هم زبان حرف زدن می داشت و می توانست بگوید که چه می خواهد. صدای گریه هایش آزارت می دهد ولی کاری از دستت بر نمی آید!
