همین طور که سن بالا می رود قابلیت بدن در جذب ویتامین B12 از غذاها نیز کند می شود. از هر 100 زن 40 تا 59 ساله 4 نفر کمبود ویتامین B12 دارند و بیشترشان نیز در مرز این کمبود هستند.

ویتامین ها بر اساس حلالیت آن ها در آب و یا در چربی به دو گروه تقسیم می شوند، ویتامین های محلول در چربی و ویتامین های محلول در آب. ویتامین E یکی از ویتامین‌های محلول در چربی است، روند جذب ویتامین های محلول در چربی مشابه جذب چربی هاست، بنابراین عوامل مؤثر در جذب چربی ها در جذب ویتامین های محلول در چربی نیز مؤثرند.

مصرف میزان زیادی از ویتامین‌ها و مکمل‌ها پیامدهای منفی به دنبال دارد. اگرچه بسیاری از ویتامین‌های قابل حل در آب زمانی که به میزان زیادی مصرف شوند دفع می‌شوند، اما انواع دیگر آنها در بدن باقی می‌مانند. این ویتامین‌ها می‌توانند سمی شوند و عوارض جانبی جدی برای بدن داشته باشند.

متخصصان همیشه بر لزوم اهمیت دریافت مقدار کافی از ویتامین ها و مواد مغذی در رژیم روزانه غذایی تاکید می کنند، اما نکته بسیار مهمی که بسیاری از افراد جامعه توجه زیادی به آن ندارند، مصرف درست و به اندازه آنها است.

گاهی بهترین درمان برخی از ناخوشی ها، ساده ترین چیزهایی است که اتفاقا به جای استفاده کردن دور ریخته می‌شوند. یکی از همین مواد درمانی که خیلی از ما قدرش را نمی‌دانیم آبی است که برنج در آن جوشیده است و ما آن را آبکش کرده و دور می‌ریزیم.

ویتامین آ، ب ، سی، دی و ... جزو ترکیبات عالی هستند که بدن برای اعمال حیاتی و رشد و نمو و تندرست بودن به آنها نیاز دارد.

ویتامین‌ها و مواد معدنی، موادی هستند که بدن انسان برای رشد و عملکرد طبیعی به آنها احتیاج دارد. بعضی از آنها واکنش‌های شیمیایی مهم و حیاتی را تسهیل می‌کنند و بعضی دیگر در ساختار بدن نقش دارند.