نام «آریان» یادآور خاطرات شیرین دوران نوجوانی و جوانی من و همسالان من است. گروهی موسیقایی که قدم در راه متفاوتی گذاشته بودند و به جرأت می توان گفت که از هر نظر برای قشر جوان و مخاطب آن روزهای موسیقی جذابیت های بسیاری داشتند.
کنسرت دونوازی سنتور و سازهای کوبه‌ای به صورت بداهه‌نوازی در تالار رودکی تهران برگزار شد و این دو موزیسین پیش از این، آلبومی مشترک با نام «این سر سودایی» را نیز منتشر کرده بودند که با استقبال خوبی از طرف مخاطبان روبه‌رو شد.
محمد علیزاده مجرد است، در ۲۳ دی سال ۱۳۶۰ در کرج به دنیا آمده و اصالتی ترکی دارد و اکنون ۳۳ ساله است. وی در حال حاضر در تهران زندگی می‌کند و برای اولین بار در ۴ سالگی خوانده است.
می گویند صدایش «شیشه» است. راست هم می گویند. او را از سال ها قبل می شناختیم اما 10 سال پیش و با آلبوم «غریبه» صدای مخملی اش به گوش همگان رسید و بدل به یکی از بهترین خواننده های موسیقی پاپ ایران شد.
همیشه بوده و هست، نمی شود کتمان کرد که هر پسری، تحت تاثیر اولین قهرمان زندگی خود یعنی پدرش نباشد و دوست نداشته باشد راهش را ادامه بدهد. در هر شاخه ای هم این ماجرا بوده و هست. از فوتبال و «حجازی» ها و «پروین» هایش بگیر تا سینما با «ارجمند» ها و «شریفی» ها و «فرهادی» ها.
