مایه اش یک خیابان درختی است، شاید هم یک مسیر برگ پوش یا برف پوش در دل یک بوستان. نه مربی می خواهد، نه وسیله تمرین و پوشش آنچنانی و نه آبی که زلالی اش را با اشک چشم قیاس کندتا بتوان دل داد به غوص در آن.
موضوعات داغ
