محل رویش این گیاه - در بیشتر مناطق کوهستانی از قبیل زاگراس بختیاری یافت می شود.

نام های دیگر بادام کوهی:

در آذربایجان و زنجان به آق چالی - قره چالی شهرت دارد.

در لرستان و بختیاری ( ارژن - آرجن - در کردستان به تنگیس و تنگیز شهرت دارد.

در فارس بخورک - اخرک نامیده می شود.

خواص داروئی

ضد عفونی کننده - تسکین دهنده درد - سرمه آن به چشم جهت تقویت بینایی به کار می رود.

مالیدن کوبیده آن ضد شوره وشپش و رشک را از بین می برد.

ضماد آن با سرکه جهت زخم های کهنه و زخم های چرکی پوست و زخم های عصبی وچرب و خارش وترکیدن پوست مفید است.

میزان مصرف:

بادام کوهی بیشتر به صورت روغن یا ضماد و به شکل موضعی استفاده می شود. نکات احتیاطی:مصرف بادام کوهی بدون فرآوری معمول نبوده و خوردن آن به دلیل وجود آمیگدالین خطرناک است.

میوه:

میوه های تخم مرغی،قهوه ای روشن،پوسته سخت وصاف، با یک دانه سفید رنگ به نام بخورک، طولmm20و عرضmm 12 ،دارای کرکهای کوتاه، هسته دارای خطوط شیار،طعم تلخ، بعد از شیربن شدن مصرف خوراکی دارد. استفاده در تنقلات و شیرینی پزی، استخراج آمیلاگدالین.

خواص داروئی:

استفاده به عنوان تنقلات بعد از شیربن شدن، تهیه ملین ، مدر ، برای درمان حبس البول ، در درمان میگرن، سیاه سرفه و رماتیسم و درد، درمان ناراحتیهای قلبی ضماد آن با سرکه برای سردرد و ترمیم زخم های کهنه و جراحت ها وتنگی نفس، ورم سینه و ریه، ضماد آن روی پوست و صورت برای از بین بردن لکه ها و چین و چروك پوستی و روغن آن برای درمان ترک و شقاق پوست ناشی از سرما.

ترکیبات شیمیایی:

در میوه آن  آمیلاگدالین، دیاستاز(سیناپتاز)وآلدئید بنزوئیک وجود دارد.

زدو یا صمغ:

صمغ درخت بادام كوهی و گاهی آن را «صمغ شیرازی» می‌نامند.رنگ صمغی كه در مناطق گرمسیری به دست می‌آید روشن‌تراز مناطق سردسیر است. در رنگ‌های قرمز، زرد و نارنجی مشاهده می‌شود.

خواص دارویی و صنعتی زدو

قطع اخلاط، تحریك اشتها،خرد كردن سنگ مثانه، برای دندان درد، مصارف صنعتی زدو در صنایع نساجی، آهار پارچه، كاغذسازی، چسب، لیتوگرافی، جوهرسازی، بسیاری از صنایع آرایشی و غذایی عامل امولسیون كننده و سوسپانسیون كننده به همراه كتیرا و صمغ عربی در داروسازی و قرص‌سازی. در ضمن آن را در آب حل کرده و برای شستشوی موهای سر و یا آهار دادن به کلاه نمدی نیز مصرف می کنند.