در طول سال بسیاری از والدینی که به دلایل مختلف به من یا همکاران مراجعه می‌کنند و فرزندشان در سن ورود به مدرسه است... سوالی مشترک می‌پرسند: «خانم دکتر! فرزندم را در مدرسه خصوصی ثبت‌نام کنم یا دولتی؟ شما در جایگاه یک مادر و به‌عنوان یك روان‌پزشك كودك، تحصیل در مدرسه دولتی را انتخاب مناسبی برای فرزندتان می‌دانید یا مدرسه غیرانتفاعی؟»
جمله "با غریبه ها حرف نزن" نسل ها است که برای بسیاری از والدین تبدیل به شعار شده است. ولی بر خلاف این تدبیر قدیمی، گاهی ایده خوبی است که بچه ها با غریبه ها حرف بزنند. اگر بچه گم بشود یا به کمک نیاز داشته باشد، دیگر به چه کسی رو بیندازد؟
والدین از وعده و وعید دادن به فرزندان خود به چند دلیل استفاده می کنند: برای رشوه دادن به فرزند جهت انجام کاری که خودشان می خواهند، اجتناب از برخورد احتمالی با فرزندشان، ناامید نکردن فرزند و ایجاد امید در او.
دعوا بر سر اسباب بازی میان کودکان یک جنگ پایان ناپذیر و دایمی است. هیچ گاه هم هیچ کاری نمی توان برای آن انجام داد. کودک نسبت به وسایل خود احساس مالکیت دارد و چشم ندارد کودک دیگری به آنها حتی نگاه نکند، چه برسد به اینکه استفاده کند.
شاید با خودتان فکر کنید که «روزی را می‌بینم که دخترم لباس‌هایش را مرتب در کمد بگذارد؟!» وقتی ریخت و پاش و بی‌نظمی و بازیگوشی فرزندتان را می‌بینید شاید فکرش را هم نکنید که روزی از پس کارهایی که به آنها محول می‌شود، بربیایند.
آیا وقتی حاضر نیست عروسکش را به دوستش قرض بدهد، او را مجبور به انجام رفتار دلخواه‌تان می‌کنید؟ یا وقتی جواب محبت دیگران را با بی‌اعتنایی یا پرخاش می‌دهد، او را بی‌ادب می‌خوانید؟روانشناسان می‌گویند واکنشی که به اشتباهات یا رفتارهای شایسته کودک‌تان می‌دهید، بنای هویت اخلاقی او را می‌سازند.
این روزها والدین برای فرزندان‌شان زیاد وقت می‌گذارند و به همین دلیل برخی اوقات برای انجام برخی کارها عجله به خرج می‌دهند. آنها می‌خواهند فرزندشان هرچه زودتر آموزش‌هایی مانند حرف زدن، دستشویی رفتن، نقاشی کشیدن و... را یاد بگیرد و در عین حال آنها را به نحو احسن انجام دهد. اما والدین باید در این مورد به رسش و پختگی کودک توجه کنند.
